Ünü dünyaca bilinen Efes Antik Kenti’nin ev sahibi, dinlerin ve uygarlıkların buluşma noktasıdır. 8 bin yıllık topraklarında sahip olduğu kültürel ve tarihsel değerlerinin yanında önemli bir turizm merkezi, bir de Şirince Köyü ve şirin evleri ile büyülü bir ortamın adresidir.

Dünya çapında seçkin bir yere sahip Efes Antik Kenti’nden Meryem Ana Evi’ne, St. John Kilisesi’nden Bizans Su Kemerleri’ne, Selçuk Kalesi’nden Osmanlı Dönemi’nden günümüze gelen camilere kadar pek çok eser ve Pamucak Sahili görülmeye değerdir.

Efes (Eski Yunanca: ?φεσος Ephesos, sonuçta Hititçe Apasa’dan türemiş olabilir), Anadolu'nun batı kıyısında, bugünkü İzmir ilinin Selçuk ilçesinin üç kilometre güneybatısındaki İyonya kıyısında ve sonraları önemli bir Roma kenti olan antik bir Yunan kentiydi. Kuruluşu Cilalı Taş Devri MÖ 6000 yıllarına dayanır. MÖ 10. yüzyılda eski Arzawa başkentinin yerine Attik ve İyonyalı Yunan kolonistleri tarafından inşa edilmiştir.

Klasik Yunan döneminde İyonya'nın on iki şehrinden biriydi. Şehir, MÖ 129'da Roma Cumhuriyeti ‘nin kontrolüne geçtikten sonra gelişti.

1994'te UNESCO tarafından Dünya Mirası Geçici Listesi'ne dahil edilen Efes 2015'te ise Dünya Mirası olarak tescil edildi.

Şehir Antik Dünyanın Yedi Harikası 'ndan biri olan yakındaki Artemis Tapınağı (M.Ö. 550 BC; civarında tamamlandı) ile ünlüdür. Diğer birçok anıtsal yapı arasında Celsus Kütüphanesi ve 25,000 seyirci alabilen bir tiyatro vardır. Efes, Vahiy Kitabı ‘nda adı geçen Asya'nın yedi kilisesinden biriydi[5] Yuhanna İncili burada yazılmış olabilir.

Şehir 5. yüzyıl birkaç Hıristiyan Konseyinin yeriydi (bkz. Efes Konseyi). Şehir 263 yılında Gotlar tarafından yıkıldı ve yeniden inşa edilmesine rağmen limanın Küçükmenderes Nehri tarafından yavaş yavaş siltilmesi nedeniyle şehrin ticaret merkezi olarak önemi azaldı. MS 614'teki bir depremde kısmen tahrip oldu. Efes harabeleri kısmen Adnan Menderes Havalimanı 'ndan veya Kuşadası yolcu gemisi limanından yaklaşık 30 km güneyindedir.

2015 yılında UNESCO Dünya Mirası olarak eklendi.